In 1930 kwam ik voor het eerst in Hilversum; net veertien jaar. Eigenlijk had ik architect willen worden, net als mijn vader, die in Franeker een bekende architect was. Maar twee broers wilden dat ook, daarom moest ik maar wat anders kiezen. Met een vriend, Sjoeke Flapper, koos ik maar voor onderwijzer en ging met hem naar de Ludgeruskweekschool in Hilversum. Je was daar toen intern; driemaal per jaar kon je naar huis. Dat was voor mij naar Friesland, naar Franeker. Dikwijls ging dat op de fiets over de nieuwe Afsluitdijk of met de boot Enkhuizen Staveren. Het leven in een internaat vond ik wel interessant en ik was dus gauw gewend. Vier jaar mocht ik over de studie doen en dat is ook gelukt, hoewel ik zonder Mulo moest opboksen tegen de meeste jongens die wel enkele jaren Mulo hadden of het Mulo-diploma. Maar in vier jaar heb ik het onderwijsdiploma gehaald.
In de derde klas mocht ik in de praktijk op lagere scholen oefenen. Eerst kwam ik bij een bekende onderwijzer, Frater Wilhelmus, die in de eerste klas van de Aloysiusschool stond. Een rustige, oude frater, een zeer sympathieke man, bij wie ik langzamerhand kon oefenen in het lesgeven; het was heel prettig werk.
Daarna kwam ik in de vierde klas van de St. Jansschool, meer een school voor armere kinderen. De eerste keer dat ik er alleen voorstond, gingen de jongens herrie maken, maar ik had ze redelijk gauw stil en verder ging het goed.
Dat was het begin van mijn onderwijzersloopbaan. Langzamerhand mocht ik meer lessen geven en het ging steeds beter. Zo ben ik geleidelijk ik het mooie vak van ‘meester’ gerold en dat heb ik ruim 40 jaar volgehouden! Eerst in Harlingen en later in Blaricum, op de Bernardus.
Na 42 jaar onderwijzerschap ben ik met pensioen gegaan en daar geniet ik nog van! (inmiddels overleden)